To the land of the Kangaroo

G'day mates!

Vandaag begint mijn trip richting Australië. Nog een half uur en dan zal ik mij in het vliegtuig richting Sydney begeven. De komende drie weken reis ik van Sydney naar Cairns, een stad in het noord-oosten. De afgelopen twee weken bestonden voor mij uit het rondreizen door het noorder- en het zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Wat een ongelofelijk prachtig land. Bergen, tropische bossen, gletsjers en watervallen (watervals?) ze hebben het hier allemaal. Op het Zuider Eiland zijn we onze reis in Queenstown begonnen. Vanuit die stad zijn we lang de westkust gereden, om ongeveer in het midden de oversteek naar Christchurch te maken. In een dorpje dichtbij de Fox Glacier kwamen we erachter dat er een helikoptervlucht gemaakt kon worden. Nu moeten jullie weten dat ik, voor ik naar Nieuw-Zeeland vertrok, ik ontzettend graag Mt. Cook wilde bezichtigen. Deze hoogste berg van NZ bevindt zich in hetzelfde gebied als de gletsjers. Een helikoptervlucht leek me de perfecte mogelijkheid om deze natuurgigant van dichtbij te bekijken, dus dat hebben we gedaan! Alhoewel er de dag van te voren was voorspeld dat het geen weer zou zijn voor een helikoptervlucht, viel het op de dag zelf ontzettend mee. Onze gebeden werden verhoord! De vlucht was prachtig. Overigens de eerste keer dat ik een helikoptervlucht mocht maken. Inclusief sneeuwlanding was dit een vlucht die ik niet had willen missen (toch nog sneeuw gezien en aangeraakt). 

Na de rest van de reis langs de westkust en de oversteek richting het oosten, kwamen we een paar dagen geleden in Christchurch aan. De volgende dag zouden mijn vier reisgenoten voor die week afscheid nemen om hun reis terug naar Queenstown te maken. Aangezien mijn volgende vlucht vanuit Christchurch zou vertrekken, bleef ik alleen achter. Ik moest dus op zoek naar een slaapplek. De dag daarvoor had ik een bericht gestuurd naar iemand die ik ruim een half jaar geleden had ontmoet. Sacha, een meisje (klinkt zo klein) of vrouw (klinkt zo volwassen) begon haar DTS met 'Jeugd met een Opdracht' een jaar geleden in Amsterdam. Daar heb ik haar leren kennen, aangezien ik soms een open avond van haar school bezocht (terwijl ik op bezoek was bij Henrieke). Toentertijd heb ik haar contactgegevens gevraagd, aangezien ik wist dat de mogelijkheid bestond dat ik naar Nieuw-Zeeland zou gaan. Wetende dat zij in Christchurch woonde, stuurde ik haar een bericht met het verzoek of zij een slaapplek had. Zelf had ze dit niet, maar haar broer woonde wel in Christchurch, hij wilde me vast uit de brand helpen. En voilà, daar had ik mijn slaapplaats voor de volgende drie nachten te pakken. Mensen van over de halve wereld kennen heeft zo zijn voordelen. Trouwens, om aan te geven hoe 'klein' de wereld wat dat betreft is, een huisgenoot van deze jongen (klinkt zo klein) of man (klinkt eigenlijk wel toepasselijk) 's vader (ik weet niet hoe ik deze zin grammaticaal kan laten kloppen) komt uit Vriezenveen. What are the odds.

Goed, de komende week heb ik gepland. Dat geeft me toch meer rust in plaats van dezelfde dag dingen proberen te regelen. Ik zal gebruik gaan maken van het openbaar vervoer, aangezien liften in Australië als gevaarlijk wordt aangeduid. Ook heb ik me aangemeld op Couchsurfing.org, een website waar reizigers bij iemand thuis verblijven, gratis en voor niets. Aangezien gratis mij wel goed in de oren klinkt en ik de mogelijkheid heb om meer te zien dan alleen de toeristische trekpleisters, zal ik kijken welke opties ik daar mee heb. De komende dagen is het: Sydney, Bondi Beach (ja Marije, van dat programma) en The Blue Mountains. T.z.t. zal ik weer wat van me laten horen.

Voor nu, adios, en succes en plezier gewenst met wat er voor jullie deze week op de planning staat!

Jelle