Christmas!

Sup peeps!

Today I'm writing... ehm... *switching to Dutch mode again*. Vandaag, vier dagen na kerst, typ ik vanuit een wederom zonnig Fiji! En daar heb ik direct mijn eerste onderwerp te pakken: Kerst. Want zoals jullie misschien wel weten dealen we hier aan de andere kant van de wereld met het tegenovergestelde seizoen. Geen winter - alhoewel ik heb gehoord dat het meer op herfst lijkt - maar zomer! Geen dikke truien, warme chocolademelk, knisperende houtkachels en een gure winterwind, maar T-shirts, zoete ananas, brullende ventilatoren en een brandende zon. Toch wel een gemis. Maar het grootste gemis is het niet samen zijn met familie en vrienden. Natuurlijk heb ik hier mijn 'familie' en vrienden, maar je echte familie is toch anders. Desalniettemin heb ik hier een goede kerst gehad. Want zolang Jezus centraal staat, kunnen we overal kerst vieren.

Even een fun fact/question tussendoor, hoeveel wijzen uit het Oosten waren aanwezig bij Jezus' geboorte in de stal? Look it up in the Bible! (Mattheus 2)

De afgelopen vier weken zijn voorbij gevlogen. Afgelopen vrijdag heeft het andere team ons vergezeld zodat we gezamenlijk bij een jeugdkamp aanwezig konden zijn. Het kamp vond plaats op een plek zoals ik me Fiji had voorgesteld, wat een plaatje... Fantastisch uitzicht, half omringd (als dat nog steeds omringd genoemd kan worden) door bergen, en ontzettend veel groen. Het kamp was onderdeel van onze ministry. Elk in onze eigen groep hebben we op een creatieve manier lesgegeven over de basisprincipes van ons geloof. Onze groep gaf les over het onderwerp 'heaven'. Een ding wat mezelf erg raakte was dat eternal life, ook wel het eeuwige leven (klinkt ietwat statig in het Nederlands) begint op het moment dat we Jezus accepteren als de Zoon van God. Men, dat geeft een totaal nieuwe dimensie aan ons leven hier. Want alhoewel we op een dag komen te overlijden in dit leven, na dat moment ga ik gewoon door! Imagine this: Je weet dat je einde bijna daar is. Je sluit je ogen in de wetenschap dat je ze waarschijnlijk niet meer opent. En *ploep*! Het eerstvolgende moment sta je oog in oog met Jezus. Goeiedag, als dat geen motivatie is om in het hier en nu voor God te leven...

Dinsdag, de dag voor kerst, hebben we Roosa's verjaardag gevierd (uit Finland). Als verrassing zouden we die avond naar de bioscoop gaan. De bioscoop is hier trouwens belachelijk goedkoop. 4,50 Fijian dollars, wat ongeveer gelijk is aan 2 Euro. Omdat er enkele films draaiden die niet veel soeps waren (geen idee waar ik die uitdrukking vandaan haal) kwamen we uit bij de film die elke net negentienjarige geworden vrouw wil kijken: 'Walking with Dinosaurs'. Jep, that's it. Gelukkig weten we nu een heleboel over verschillende soorten dinosauriers (geen trema's op de toetsenborden hier). Vooral het gedeelte waar papa dinosaurus komt te overlijden zorgde voor de nodige tranen bij de aanwezige kinderen.

De volgende dag was het kerst! Voor ons als outreach teams betekende dit: zitten, eten en wachten tot de volgende maaltijd bereid was. Terwijl de familie de ganse dag in de weer met het eten was, was het tijd voor ons om van elkaars gezelschap te genieten. 's Middags was het tijd voor 'Secret Santa', wat zoveel betekent als het lootjes trekken met Sinterklaas. Voor 10 Fijian dollars kochten we iets voor een persoon. Steinar (Noorwegen) had een prachtige 'eiland-blouse' voor mij gekocht: geel, rood, blauw en lichtgroen, met schildpadden, schelpen en zeesterren. A person couldn't ask for more. Na dit moment was het tijd voor lunch. Het overgrote deel van het eten werd bereid in een 'lovo'. Het eten wordt verpakt op een smeulende koolstapel gelegd, waarna het bedekt wordt met een soort van aluminium zeil. Na een paar uur is het eten gaar, en smakelijk! Wederom veel kip, taro (soort van aardappel) en niet te vergeten: ananas. Dat is trouwens mijn nieuwe favoriete fruit. Zo zoet als de ananas hier is, heb ik het in Nederland nog niet gehad. Kerst bestond hier dus ook uit het nuttigen van veel voedsel, maar ook de belangrijkste boodschap stond centraal. Zoals de pastor zei: "Let's keep Christmas Christ-mas, instead of turning it into X-mas."

Tweede Kerstdag, hier Boxing Day genoemd, zijn we met vele kerkleden en familieleden naar het strand geweest. Wederom een relax-dag dus. Zo'n 500 meter van de plek waar wij ons hadden gesetteld, was een resort/hotel te vinden. Ik denk dat velen van jullie een plaatje van Fiji in het hoofd hebben zoals het eruit zag in dat resort. Prachtige huizen, palmbomen overal, zwembaden en een blauwe oceaan. Helaas, niet geheel Fiji ziet er zo uit. Voor een geheel verzorgde vakantie is zo'n plek perfect, maar wil je echt de cultuur zien, dan is een verblijf in de stad een betere plek.
Na een wederom uitgebreide lunch, bereid op het strand, hadden we zelfs tijd om een surfboard te huren. Niet dat de golven zo denderend waren, maar hey, er is gesurfd in Fiji! Alhoewel er genoeg zonnebrandcreme gesmeerd was, kwam het overgrote deel van onze teams verbrand thuis. Jep, rare combinatie: burned during Christmas.

De volgende dag was het tijd om afscheid te nemen van team 2. Niet te geloven dat de tijd zo snel is gegaan, dit betekent namelijk dat wij over twee en een halve week vertrekken. De komende weken zijn volgepakt met huisbezoeken. Onze ministry bestaat voornamelijk uit het bezoeken van gemeenteleden van een andere pastor, pastor Rajesh. De bezoeken zijn erg verschillend. De ene keer komen we om mensen te bemoedigen, een andere keer is het om mensen vrij te zetten van gebeurtenissen uit hun verleden. Vooral dat laatste is iets wat me hier bezighoudt. Als er iets is waar ik hier in Fiji nog meer een hekel aan heb gekregen, dan is het idolatry, ook wel afgodsdienst. Veel christenen die voor hun bekering met het hinduisme te maken hadden, worden soms nog steeds beinvloed door hun verleden. Het is te zien in hun ogen! Ik weet dat ik in Nederland al fel tegen Buddha beelden en weet ik het wat was, die afkeer is alleen maar sterker geworden. Het is ongelovelijk dat we in Nederland erg nonchalant omgaan met dit soort dingen, terwijl het hier een destructieve invloed heeft op vele levens. Maar: Jezus heeft overwonnen! Vandaar dat we na voor deze mensen gebeden te hebben, vrijheid zien. De blik in hun ogen is veranderd. En dat is een mooi onderdeel van onze ministry. Een ander mooi deel is dat we bij elk huis wel iets te eten krijgen. Uithongeren doe ik hier zeer zeker niet. Niet alleen de geestelijke, maar ook de lichamelijke mens wordt hier gevoed :)

Goed, nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van wat zich hier afspeelt. Blijf voor ons bidden, jullie steun wordt er gewaardeerd!

Aangezien we het de komende weken erg druk hebben, wens ik jullie bij deze alvast een gelukkig nieuwjaar. Men, de oliebollen en appelbeignets zal ik missen... Maar niet getreurd, want zoals jullie nu misschien al wel weten is er ook hier eten in overvloed.

Happy New Year!

Jelle